Ne e vlerësojmë ndershmërinë, dmth të qenit të sinqertë, të, të drejtpërdrejtë) te udhëheqësit politikë , terapistët , miqtë, familjen dhe veçanërisht partnerët tanë romantikë. Në fund të fundit, ndershmëria është një përcaktues i besueshmërisë.
Të qenit i sinqertë konsiderohet gjithashtu një forcë karakteri, dhe së bashku me karakteristikat si të qenit inteligjent, i arsimuar dhe i ditur është i lidhur me status më të lartë shoqëror.
Hulumtimet tregojnë se ka dallime gjinore edhe në ndershmëri.
Një studim i kohëve të fundit nga Kennedy dhe Kray, i botuar në Current Opinion in Psychology, del në përfundim se burrat janë më egoistë të pandershëm se gratë.
Shumica e studimeve të mëparshme kanë dalë në përfundim se gratë janë më të ndershme se burrat. Për shembull, studim i mbi 8,700 vëzhgimeve zbuloi se burrat thanë edhe më shumë gënjeshtra të zeza (dmth. mashtrime për përfitime personale) edhe gënjeshtra të bardha (dmth. gënjeshtra altruiste ).
Sa i përket shembujve specifikë, hulumtimitregon se firmat me Drejtorë Kryesor Financiar (CFO) meshkuj kanë më shumë gjasa të përfshihen në keqraportime financiare sesa firmat me CFO femra . Dhe burrat, në krahasim me gratë, përfshihen në më shumë pandershmëri akademike.
Dallimet gjinore në mashtrim mund të jenë për shkak të faktorëve evolucionar dhe/ose kulturor. E thënë ndryshe, në mjediset e lashta, mashtrimi ishte më pak i kushtueshëm dhe më shpërblyes për burrat sesa për gratë. Sa i përket shpjegimeve kulturore , rrëfimet më të pranuara lidhen me teorinë e rolit shoqëror, e cila sugjeron që ndarja e punës në shoqëri shpjegon pse burrat përfshihen në sjellje më mashtruese.
E thënë thjesht, burrat janë më të mashtrues se gratë, veçanërisht në mjedise konkurruese dhe situata ku mashtrimi i shërben interesit vetjak.
