Tanzania ka njoftuar se një virus vdekjeprurës i quajtur Marburg ka shpërthyer në vend. Mediat e huaja raportojnë se deri më tani janë shënuar 5 viktima dhe 3 raste të tjera u raportuan në një spital në rajonin veriperëndimor Kagera të vendit.
Sipas Organizatës Botërore të Shëndetësisë (OBSH) rreth 161 persona janë identifikuar në rrezik infeksioni. Qeveria ka vendosur një ekip emergjent në zonë dhe vendet fqinje kanë rritur mbikëqyrjen. Asnjë rast nuk është raportuar ende jashtë Kagera.
“Përpjekjet e autoriteteve shëndetësore të Tanzanisë për të përcaktuar shkakun e sëmundjes janë një tregues i qartë i vendosmërisë për t’iu përgjigjur në mënyrë efektive shpërthimit. Ne po punojmë me qeverinë për të rritur me shpejtësi masat e kontrollit për të ndaluar përhapjen e virusit dhe për t’i dhënë fund shpërthimit sa më shpejt të jetë e mundur,” tha Matshidiso Moeti, drejtori rajonal i OBSH-së për Afrikën.
Pacientët që shfaqnin simptoma të sëmundjes u zbuluan për herë të parë javën e kaluar në dy fshatra Kagera. MVD u zbulua për herë të parë në vitin 1967 në Marburg dhe Frankfurt në Gjermani dhe Beograd, Serbi. Ai është nga e njëjta “familje virusesh” si Ebola dhe shkakton një ethe të rëndë hemorragjike, ndërsa shkalla e vdekshmërisë ka variuar nga 24% në 88%. Ka pasur disa shpërthime që nga zbulimi i saj, ku më e keqja ishte Angola në vitet 2004-2005, ku kishte 252 raste dhe 227 vdekje, shkruan The Guardian.
Virusi fillimisht transmetohet te njerëzit nga lakuriqët e natës së frutave, dhe më pas nga personi në person përmes lëngjeve të trupit ose objekteve të kontaminuara. Anëtarët e familjes dhe punonjësit e shëndetësisë janë veçanërisht të prekshëm ndaj infeksionit. Simptomat e sëmundjes mund të variojnë nga ethet, të përzierat dhe skuqjet në fillim, deri te verdhëza dhe humbja e rëndë e peshës ndërsa sëmundja përparon. Ka një periudhë inkubacioni deri në 21 ditë. Nuk ka vaksina apo trajtime për virusin, por sipas Qendrave për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve, zbutja e simptomave nëpërmjet rihidrimit ose menaxhimit të niveleve të gjakut dhe oksigjenit të pacientit, mund të rrisë shanset për mbijetesë.